چند آیه ی مهم از قرآن کریم

خرمشاهی: و به جاى خداوند چیزى را میپرستند که نه زیانى به آنان میرساند و نه سودى، و میگویند اینان شفیعان ما در نزد خداوند هستند، بگو آیا خداوند را به چیزى که در آسمانها و زمین به آن علم ندارد، آگاهى میدهید؟ او پاک و منزه است از آنچه شریک او قرار میدهند﴿۱۸﴾یونس

خرمشاهی: هان دین خالص خداى راست، و کسانى که به جاى او سرورانى به پرستش مى‏گیرند [و مدعى میشوند] آنان را جز براى این نمیپرستیم که ما را با تقربى به خداوند نزدیک گردانند، بیگمان خداوند در آنچه ایشان در آن اختلاف دارند، در میانشان داورى خواهد کرد، که خداوند کسى را که دروغ‏زن کفران پیشه است، هدایت نمیکند﴿۳﴾الزمر

خرمشاهی: و اگر از ایشان بپرسى که چه کسى آسمانها و زمین را آفریده است، بیشک گویند خداوند، بگو ملاحظه کنید که آنچه به جاى خداوند میپرستید، اگر خداوند در حق من بلایى خواسته باشد، آیا آنان بلاگردانش هستند؟ یا اگر در حق من خیرى خواسته باشد، آیا آنان بازدارنده رحمت او هستند؟ بگو خداوند مرا کافى است، که اهل توکل بر او توکل میکنند

﴿۳۸﴾الزمر

خرمشاهی: کسانى از مردم هستند که همتایانى براى خداوند قائل میشوند و آنها را همچون خدا دوست میدارند، حال آنکه مؤمنان خداوند را دوست‏تر دارند، و اگر ستمکاران [ مشرکان‏] به هنگامى که عذاب [روز قیامت‏] را مشاهده کنند، بدانند که هر قدرتى از آن خداوند است و خداوند سخت کیفر است [پشیمان میشوند و به حقیقت پى میبرند]﴿۱۶۵﴾البقرة

خرمشاهی: کسانى را که در برابر و به جاى خداوند میخوانید بندگانى مانند شما هستند، بخوانیدشان و اگر راست میگویید باید که پاسخ شما را بدهند﴿۱۹۴﴾

فولادوند: و چون مردم محشور گردند دشمنان آنان باشند و به عبادتشان انکار ورزند...خرمشاهی: [اینان‏] مردگانى بى‏جانند، و خود نمى‏دانند که چه هنگام برانگیخته خواهند شد(21)خرمشاهی: آنگاه عاقبت شرک آنان جز این نیست که مى‏گویند سوگند به خدا، پروردگارمان که ما مشرک نبودیم(23)مکارم: ببین چگونه به خودشان (نیز) دروغ می‏گویند و آنچه را به دروغ شریک خدا می‏پنداشتند از دست میدهند(24)

چند آیه از قرآن

مکارم: سپس روز قیامت خدا آنها را رسوا می‏سازد، و می‏گوید شریکانی که شما برای من ساختید، و بخاطر آنها با دیگران دشمنی می‏کردید کجا هستند؟ (در این هنگام) عالمان می‏گویند: رسوائی و بدبختی، امروز بر کافران است(27)

فولادوند: و کسانى را که جز خدا مى‏خوانند چیزى نمى‏آفرینند در حالى که خود آفریده مى شوند(20)

خرمشاهی: نداى پروردگارتان را، پیش از آنکه روزى بیاید که در برابر امر الهى بازگشتى نداشته باشد، بپذیرید، در چنین روزى شما را پناهگاهى نیست، و شما را مجال انکارى نیست(47)

خرمشاهی: و مشرکان گفتند اگر خدا مى‏خواست نه ما و نه پدرانمان چیزى را جز او نمى‏پرستیدیم، و چیزى را جز به امر او حرام نمى‏کردیم، پیشینیان آنان هم به همین شیوه رفتار کردند، و آیا جز پیام‏رسانى آشکار چیزى بر عهده پیامبران است؟(35)

مکارم: و بر خداست که راه است را به بندگان نشان دهد، اما بعضی از راهها بیراهه است و اگر خدا بخواهد همه شما را (به اجبار) هدایت می‏کند (ولی اجبار سودی ندارد)(9)  
فولادوند: و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین از جنبندگان و فرشتگان است براى خدا سجده مى‏کنند و تکبر نمى‏ورزند(49)
خرمشاهی: و آنچه در آسمانها و زمین است، از آن اوست، و دین پایدار از آن اوست، آیا از غیر خداوند پروا دارید؟(52)

خرمشاهی: و قرآن را جز براى این بر تو فرو نفرستادیم که [حقیقت‏] آنچه را اختلاف دارند، برایشان روشن کنى، و براى آنکه براى اهل ایمان رهنمود و رحمت باشد(64)

فولادوند: و به جاى خدا چیزهایى را مى‏پرستند که در آسمانها و زمین به هیچ وجه اختیار روزى آنان را ندارند و [به کارى] توانایى ندارند(73)

خرمشاهی: و چون مشرکان شریکانى را که [به جاى خداوند] قائلند بنگرند، گویند پروردگارا اینان شریکانى هستند که ما به جاى تو مى‏پرستیدیم، آنگاه به آنان پاسخ دهند که شما دروغگویید(86)

مکارم: آنها که کافر شدند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند عذابی بر عذابشان بخاطر فسادی که می‏کردند می‏افزائیم(88)

فولادوند: و اگر خدا مى‏خواست قطعا شما را امتى واحد قرار مى‏داد ولى هر که را بخواهد بیراه و هر که را بخواهد هدایت مى‏کند و از آنچه انجام مى‏دادید حتما سؤال خواهید شد(93)

فولادوند: پس اگر روى برتافتند بگو خدا مرا بس است هیچ معبودى جز او نیست بر او توکل کردم و او پروردگار عرش بزرگ است(129)

فولادوند: و مى‏گویند چرا معجزه‏اى از جانب پروردگارش بر او نازل نمى‏شود بگو غیب فقط به خدا اختصاص دارد پس منتظر باشید که من هم با شما از منتظرانم(20)

فولادوند: همان کسانى که ایمان آورده‏اند و دلهایشان به یاد خدا آرام مى‏گیرد آگاه باش که با یاد خدا دلها آرامش مى‏یابد(28)

فولادوند: و قطعا قرآن را براى پندآموزى آسان کرده‏ایم پس آیا پندگیرنده‏اى هست(17)

مکارم: تنها تو را می‏پرستیم و تنها از تو یاری میجوئیم(5)

خرمشاهی: آرى تنها او را [به دعا] مى‏خوانید و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور مى‏گرداند و شما شریکى را که براى او قائل شده‏اید، از یاد مى‏برید(41)

فولادوند: بگو به نظر شما اگر خدا شنوایى شما و دیدگانتان را بگیرد و بر دلهایتان مهر نهد آیا غیر از خدا کدام معبودى است که آن را به شما بازپس دهد بنگر چگونه آیات [خود] را [گوناگون] بیان مى‏کنیم سپس آنان روى برمى‏تابند(46)

آیا پیامبر اسلام (ص) علم غیب میدانست؟

خرمشاهی: بگو که براى خود اختیار سود و زیانى ندارم مگر آنچه خدا بخواهد، و اگر غیب میدانستم خیر فراوان براى خود کسب میکردم و هیچ ناگوارى به من نمی‏رسید، من کسى جز هشداردهنده و مژده‏ آور اهل ایمان نیستم

خرمشاهی: بگو من به شما نمیگویم که خزاین الهى نزد من است، و غیب نیز نمی‏دانم، و به شما نمى‏گویم که من فرشته‏ اى هستم، من از هیچ چیز پیروى نمیکنم جز از آنچه به من وحى می‏شود، بگو آیا نابینا و بینا برابرند، آیا نمی ‏اندیشید؟

أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ

.::الله::.

اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ [٢:٢٥٥] لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ ۖ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ ۚ فَمَن یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ [٢:٢٥٦] اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ [٢:٢٥٧]

خدای یکتاست که جز او خدایی نیست، زنده و پاینده است، هرگز او را کسالت خواب فرا نگیرد تا چه رسد که به خواب رود، اوست مالک آنچه در آسمانها و زمین است، که را این جرأت است که در پیشگاه او به شفاعت برخیزد مگر به فرمان او؟ علم او محیط است به آنچه پیش نظر خلق آمده و آنچه سپس خواهد آمد و خلق به هیچ مرتبه از علم او احاطه نتوانند کرد مگر به آنچه او خواهد، قلمرو علمش از آسمانها و زمین فراتر، و نگهبانی زمین و آسمان بر او آسان و بی‌زحمت است، و او والا مرتبه و با عظمت است. کار دین به اجبار نیست، تحقیقا راه هدایت و ضلالت بر همه کس روشن گردیده، پس هر که از راه کفر و سرکشی دیو رهزن برگردد و به راه ایمان به خدا گراید بی‌گمان به رشته محکم و استواری چنگ زده که هرگز نخواهد گسست، و خداوند (به هر چه خلق گویند و کنند) شنوا و داناست. خدا یار اهل ایمان است که آنان را از تاریکیهای جهل بیرون آرد و به عالم نور برد، و آنان که راه کفر گزیدند یار ایشان شیاطین و دیوهایند که آنها را از عالم نور به تاریکیهای گمراهی در افکنند، این گروه اهل دوزخند و در آن همیشه خواهند بود.

255. Allah is He besides Whom there is no god, the Everliving, the Self-subsisting by Whom all subsist; slumber does not overtake Him nor sleep; whatever is in the heavens and whatever is in the earth is His; who is he that can intercede with Him but by His permission? He knows what is before them and what is behind them, and they cannot comprehend anything out of His knowledge except what He pleases, His knowledge extends over the heavens and the earth, and the preservation of them both tires Him not, and He is the Most High, the Great.

256. There is no compulsion in religion; truly the right way has become clearly distinct from error; therefore, whoever disbelieves in the Shaitan and believes in Allah he indeed has laid hold on the firmest handle, which shall not break off, and Allah is Hearing, Knowing.

257. Allah is the guardian of those who believe. He brings them out of the darkness into the light; and (as to) those who disbelieve, their guardians are Shaitans who take them out of the light into the darkness; they are the inmates of the fire, in it they shall abide.